We zijn twee weken, drie feestjes en vier nieuwe instructeurs verder. De tijd vliegt. En toch voelt het of ik hier al lange tijd rond loop. Laat ik jullie eerst voorstellen aan mijn nieuwe collega's. Lubka komt uit Slowakije en ze is hier voor administratief werk en meer van dat soort dingen die geregeld moeten worden. Ook Miso komt uit Slowakije en is white water instructeur, net als de Tsjechen. Lara komt uit de UK en doet hier vrijwilligerswerk, ze helpt met van alles. En gisteren is Marcel gearriveerd, ook uit Slowakije en ook white water instructeur. Dat moet genoeg zijn denk ik. Zeker omdat het nog even afwachten is of het seizoen goed op gang gaat komen. Op dit moment staan er weinig boekingen. Het kan maar zo zijn dat het binnenkort storm gaat lopen, maar het kan ook zijn dat de crisis meespeelt. Daarnaast wordt er voor bijna elke dag regen voorspeld, wat mensen ervan weerhoudt om te boeken. Uiteindelijk valt er hier vrijwel geen regen, dus wat mij betreft kunnen ze het weerbericht afschaffen. De bergen zijn tenslotte de baas en het verandert hier met de dag. Overigens, een beetje regen zou mensen hier toch niet moeten weerhouden van een stukje raften of een eindje klimmen? Het motto in Noorwegen luidt tenslotte: Det er ingen dårlig vær, dårlig klær eller / Slecht weer bestaat niet, slechte kleren wel.
Op het eerste feestje, met de buren, ontmoette ik een Nederlands meisje. Ze kwam mee met haar collega's van het natuurcentrum hier in de straat. Ze is hier twee jaar geleden komen wonen. In eerste instantie met haar vriend, maar die kon hier toch niet wennen. Zij is heel dapper gebleven en woont nu in Eidfjord. Leuk om te horen hoe het is om vanuit Nederland hier je leven op te bouwen. Zelf weet ik niet of ik het zou kunnen, vooral de lange donkere winters... Maar hoe er hier geleefd wordt spreekt me wel aan. Meer met de dag en alles op z'n tijd. Geen gejakker en gestress. Waarom moet alles snel gaan, vraag ik me steeds vaker af...
Na het feestje een dagje vrij. Goeie timing. Ook Jarda had een dag vrij. We zijn samen naar Voss gereden, daar was de Extreme Sports Week. Overal demonstraties en wedstrijden in paragliding, kajakken, parachutespringen, longboarding, BMX en meer extreme sporten. Een dag vol zon, veel gaafs te zien, dus die konden we in onze zak steken.
Wat meer...? Geklommen met een Deens gezin, in het natuurcentrum de film bekeken over de omgeving hier, promotiewerk gedaan, een avondje geklommen met alle instructeurs, de hike naar de waterval Vøringsfossen voorverkend en toen ging op dinsdag het studentenkamp van start. Michael heeft connecties met Curaprox (mondhygiëne) en organiseert elk jaar studentenkampen voor tandartsen in spe uit verschillende landen. Nu kwamen er 18 studenten, uit Denemarken, Finland, Griekenland en Slovenië. Op dinsdag hebben Joost en ik de hike naar de waterval met ze gemaakt. Woensdag stond er een zeekajaktocht op de planning, en wij mochten ook mee. Op donderdag zijn we met ze de gletsjer op geweest, vrijdag geklommen en op zaterdag even adrenaline pompen bij de white water jump! Tussendoor nog twee feestjes, met veel Finse punch en Sloveense rum. Beetje bij beetje zie je zo'n groep hechter worden en uiteindelijk is het jammer om elkaar gedag te moeten zeggen. Ook nu weer ontdekte ik dat het echt niet uitmaakt waar je vandaan komt. Het is zo leuk om mensen uit verschillende landen te zien. En om te zien hoe snel je contact maakt. Toch herkende ik het meest in de Denen. Stiekem heb je toch een eigen landsaard en die van Denemarken is denk ik goed te vergelijken met de Nederlandse.
Wat veel mensen kom je tegen op deze manier, voor even, en na het zwaaien zie je ze waarschijnlijk nooit meer, maar nog lang kun je al die mensen herinneren. Zo gaat dat je hele leven denk ik. Vandaag kreeg ik nog iets heel moois opgestuurd...

Vaak maak je vrienden
Heel vaak
Voor heel even
Soms maak je vrienden
Heel soms
Voor het leven

En zo mag het ook zijn denk ik. Het is mooi om je veel verschillende mensen te herinneren. En je mag heel zuinig zijn op de mensen die er heel je leven voor je zijn.

Het studentenkamp was leuk. Het deed me denken aan vorige twee jaren dat ik de rondreizen heb begeleid. Samen met een groep actief zijn in de natuur, grenzen verleggen, elkaar leren kennen. Een groepsproces is leuk en interessant. En in dit geval weer heel gezellig!

De rust die is teruggekeerd is echter ook wel lekker. De douche en keuken hoeven we niet meer te delen met 18 anderen...

Nu maar kijken wat er gaat gebeuren. Laten we hopen dat de zomerdrukte vlug van start gaat. De komende vijf weken gaan anders lang duren denk ik...
Indien geen drukte, dan kan ik goed de tijd nemen om aan m'n eigen kajak- en klimvaardigheden te werken. Of misschien wel lekker m'n mountainbike pakken! Dat zou ook geen straf zijn :-)

Verder realiseerde ik me laatst ineens dat, hoe te gek mooi Noorwegen ook is, ik me toch echt nog steeds meer thuis voel in Zweden. Het is een gevoel, ik denk niet dat het uit te leggen valt. Of misschien ook wel. Zoals ik het al eerder verwoordde; Noorwegen is mooier om te zien, Zweden is mooier om te zijn. Dat zegt eigenlijk genoeg. Ik voel me thuis in Zweden. Het voelt vriendelijker en gemoedelijker. Je gooit daar zo even je fiets tegen een rots en springt in één van de talloze meertjes, verstopt tussen de bomen en rotsen. In Noorwegen is alles veel groter, wat kouder en minder beschut. Enorm mooi, maar het voelt wat minder veilig voor mij. Maar, de combinatie van beide landen is de beste oplossing!

Volgend jaar kom ik terug! Maar dan een keertje niet om te werken. Dat weet ik nu zeker. Dit ga ik absoluut eens beleven. Het liefst met een goed oud campertje... haha

Leuk dat er zo veel mensen zijn die reageren op mijn verhalen en foto's! Dank daarvoor.
Laten jullie de pret daar niet bederven door de kleine oranje domper van gisteren? Het is goed dat ze zo ver gekomen zijn! Maar als ik zag hoe die grote kerels daar lagen te piepen en huilen op het veld, moeten we ons misschien drukker maken over de reputatie van het voetbal.

Hoe dan ook, ik hoop dat jullie nog steeds in goede stemming zijn!

Hilsener fra Norge!